กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มยากจนคนหนึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ชายหนุ่มคนนี้ชื่อ อีวาน เขาเป็นคนขยันขันแข็ง แต่เขาไม่ค่อยโชคดีนัก วันหนึ่ง อีวานตัดสินใจออกไปหาปลาในทะเลสาบ เขาหวังว่าจะจับปลาได้มาก ๆ เพื่อนำมาขายและหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว
อีวานโยนเบ็ดลงในน้ำ รออยู่นาน แต่ก็ไม่มีปลาติดเบ็ดเลย เขาเริ่มท้อแท้และคิดจะกลับบ้าน แต่แล้ว ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างติดเบ็ด อีวานดึงเบ็ดขึ้นมาอย่างแรง และพบว่ามันเป็นแหวนทองสัมฤทธิ์เก่า ๆ
อีวานผิดหวังมาก เขาคิดว่าแหวนนี้ไม่มีค่าอะไร เขาจึงโยนมันกลับลงไปในทะเลสาบ แต่แล้ว ทันใดนั้น เขาก็ได้ยินเสียงพูด
"อย่าโยนฉันทิ้งไป!" เสียงนั้นพูด "ฉันคือแหวนวิเศษ ฉันสามารถทำให้เธอมีทุกสิ่งที่เธอต้องการ"
อีวานตกใจมาก เขาไม่เคยเชื่อมาก่อนว่าแหวนจะพูดได้ แต่เขาตัดสินใจลองดู เขาจึงพูดว่า "ฉันอยากมีบ้านใหม่"
ทันใดนั้น ปรากฏบ้านหลังใหม่หลังใหญ่ตรงหน้าอีวาน อีวานดีใจมาก เขาขอบคุณแหวนวิเศษ และเข้าไปอาศัยอยู่ในบ้านใหม่
อีวานใช้แหวนวิเศษเพื่อขอสิ่งต่าง ๆ อีกมากมาย เขามีเงินทองมากมาย มีอาหารอร่อย ๆ มากมาย และมีทุกสิ่งที่เขาต้องการ แต่แล้ว อีวานก็เริ่มรู้สึกโลภ เขาต้องการสิ่งที่มากกว่านั้น
อีวานเริ่มใช้แหวนวิเศษเพื่อขอสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผล เขาต้องการเป็นกษัตริย์ เขาต้องการเป็นจักรพรรดิ์ เขาต้องการเป็นเทพเจ้า
แหวนวิเศษเริ่มไม่พอใจกับความโลภของอีวาน ในที่สุด แหวนวิเศษก็ตัดสินใจหนีไป อีวานสูญเสียทุกสิ่งที่เขาเคยมี เขาเหลือเพียงบ้านเก่า ๆ ของเขา และความยากจนเหมือนเดิม
นิทานเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า
- ความโลภจะนำพาเราไปสู่ความทุกข์
- เราควรพอใจกับสิ่งที่มี
- ความสุขที่แท้จริงไม่ได้มาจากวัตถุสิ่งของ
